Pożary były od zawsze zagrożeniem dla dużych skupisk ludzkich, szczególnie w starożytnych czasach, gdy powszechnym budulcem domów było drewno oraz pozostałe przedmioty łatwopalne. Aby zabezpieczyć budynki przed szerzeniem się ognia stosowano wiele sposobów. Pewnym z nich stanowi wykonanie attyki, czyli ścianki lub sterczyn, które były wznoszone na szczycie budowli. Oprócz funkcji praktycznej szybko zorientowano się, że attyka to niesłychanie efektowny element dekoracyjny, nic zatem niezwykłego, że używano go wielokrotnie i łatwo.
Attyka to element nieodmiennie łączący się z epoką odrodzenia. Nieprzypadkowo zresztą, ponieważ odrodzenie pełnymi garściami brało z wzorców włoskich, a właśnie starożytny Rzym był miejscem, w jakim ten dekoracyjny element używany był nadzwyczaj regularnie. Odrodzeniowy rozwój architektury zaowocował między innymi wspaniałymi ogniomurami Sukiennic, znajdujących się na krakowskim rynku, ale również na ogromnej liczbie stawianych wówczas obiektów użyteczności publicznej, jak na przykład ratusze czy kamienice. Niemało starówek otoczonych jest domami, jakich zwieńczeniem jest właśnie attyka, co robi niepowtarzalny charakter oraz gromadzi turystów. Ten architektoniczny składnik znalazł powodzenie w oczach projektantów z Polski, Czech oraz państw kresowych.